Stoliczku nakryj się! Czyli wintażowy spadek i co z nim postanowiłam zrobić :)

Kiedy byłam dzieckiem robiliśmy w domu "kino" z bajkami kliszowymi i projektorem do bajek "Ania" i pamietam że wśród ogromu bajek jakie posiadałam była taka jedna o zaczarowanym stoliczku. Wystarczyło powiedzieć zaklęcie: "stoliczku nakryj się!" i od razu stolik magicznie pokrywał się obrusem i potrawami. No i powiedzcie sami, kto by dziś takiego nie chciał, co? ;) Taki magiczny stolik mam i ja :D Proszę bardzo, oto on!

Klikam palcami. Klik! Klik! 

Stoliczku nakryj się!

Ta dah! I już mamy pełny stolik, tyle, że nie jedzenia ale przyborów do szycia :D  Magia!

Lubię takie zakończenia bajek, a Wy? A teraz magia na bok. Tak naprawdę tyle dobrodziejstwa dostałam w spadku po angielskiej babci mojego T. Babcia nadal żyje ale już przeszła na robótkową emeryturę i mnie dostały się jej szyciowe przybory. Przez całe 3 dni wygrzebałam z  porozrzucanych po całym domu pudeł, pudełek, puszek, szafek i szuflad wszystko co miało zwiazek z robótkami. Rozłożyłam to na stole i stół pokrył się po brzegi. A dobytku tego wszelakiego kalibru: druty, szydełka, igły, szpilki, agrafki, nici, mulina, wełna i płótno do needlepoint'u, koronki, guziki, naparstki, jakieś miarki, gumki elastyczne, taśmy pasmanteryjne, sznurki naturalne, ołówki krawieckie, stitch marker'y, serwetki, bawełniane tkaniny, zamki metalowe do wszywania, kordonki, wstążki, nożyce, metalowe narzędzia i bóg wie co jeszcze. Wiele rzeczy prawdziwie wintażowych, mających na swoim liczniku co najmniej dekadę :)

Teraz przede mną stanęło zadanie: odświeżyć, posegregować i ułożyć od nowa ale gdzie? Ano gdzie? A w tych stolikach które, również otrzymałam w spadku :)

Ten z prawej to taki oryginalny sewing table - stolik z podnoszonym blatem pod którym można schować swoje przybory, do niego jest jeszcze szuflada z przegródkami w której można przechowywać druty i szydełka, wtedy wyjęta do umycia i odświeżenia więc nie załapała się do zdjęcia. Ten mebel po prawej to pachnąca wciąż jeszcze drewnem zwykła komódka z szufladami. Oba stoliki są na kółkach więc będzie mi łatwo je przesuwać po domu. Przy takiej ilości przyborów, przyda się każda jedna wolna szuflada! 

Tak więc poszły w ruch ścierki, płyny, spray'e do mebli i wszystko po mału nabrało świezości. Tż mi jeszcze podokręcał mocniej śruby, żeby gdzieś kiedyś przypadkiem ten cały wintaż nie rozleciał się na kawałki i żebym nie została z kupą przydasi na dywanie :) Po odświeżeniu wyścieliłam szuflady ozdobnym papierem i... 

...wprowadziłam się :) 

Tak właśnie wygląda szuflada do stolika na przybory do szycia. Ma przegródki więc będę w nich przechowywać różne typy drutów i szydełka :)

Na dolnej tacy stolika zamieszkały moje metalowe i drewniane pudełka, których nazbierałam z biegiem czasu :) W tym wintażowym metalowym pudełku Cadbury odkryłam kopalnię babcinych guzików :)

Komódka tak wygląda po zamieszkaniu:

Na górze mulinowe sprawy :) Trochę hafciarskich przyborów i głównie napoczęte muliny lub pozostałości mulinowe po freebies z gazetek, które często wykorzystuję do indywidualnego wyszywania :)

W środkowej szufladzie zamieszkały kordonki. Kiedy połączyłam z babcią swoje siły kordonkowe szybko się okazało, że szuflada ledwo się domyka :) Chyba powinnam też wspomnieć, że spędziłam coś około godziny siedząc na podłodze i poddając moją cierpliwość testowi na wytrzymałość bo 1/3 moich własnych kordonków poplątała się z czasem w torbie materiałowej.

I na dole misz-masz wszelkich przyborów od sasa :) Brakuje tylko dziada z torbą :)

Wszelkie koronki i tasiemki babcine wylądowały w tym pudełku pod serwetką

Koronek mierzonych w ang yardach było naprawdę sporo więc część upchnęłam w znalezionym białym płóciennym woreczeku :) Koronki są w różnych kolorach - białe, kremowe, żółte i łososiowe.

Ze szpulkami też było trochę zabawy :) Ale jak to się mówi: w 80 szpulek dookoła świata :D

Duuuużo guzików do przebrania, i to nie tylko te ze zdjęcia :)

Wintażowe szpilki i igły w równie wintażowych opakowaniach :) Haftki też antyczne, widać po papierze ;)

W spadku dostałam też kilka par nożyc. Ząbkowane nożyce tzw pinking shears się przydają chociaż to już moja druga para ;)

Najdziwniejsze są jednak te poniżej. Niewielkie, mieszczą się w dłoni, mają jakieś chińskie lub japońskie oznaczenia. Dosyć enigmatyczne biorąc pod uwagę, że babcia mojego tż-ta swego czasu mieszkała w Japonii :) Ostre i dobrze tną, już wypróbowałam.

A kto zgadnie co to jest? :)

 

Ano właśnie! To są szydełka. Oba składane ale na dwa róże sposoby. Są to szydełka o bardzo bardzo małym rozmiarze do bardzo cienkich nici. Niezwykłe i oryginalne same w sobie.

Natomiast nie mam zielonego pojęcia co to za urządzenie z tym metalowym haczykiem, wygląda jak szydełko ale haczyk jest ostry, do tego ruchowe zabezpieczenie. Może ktoś podpowie :) Ten mały harpunek na dole to składany "Kuba Rozpruwacz" jak ja to nazywam, albo inaczej: seam reaper :)

Puszka wełny do needlepoint'u:

Sporo włóczki od samego Anchora. Babcia Nellie uprawiała dużo needlepoint'u stąd te zapasy. Niektóre z włóczek nawet nie są naruszone.
No i zapas muliny, oto jedna z tacek, kiedy zaczełam odseparowywać pełne motki od napoczętych :) Przydadzą się  na pewno:)

Tyle tego dobrodziejstwa mi przypadło. Wiem, że jestem szczęsciarą. Bardzo dziękuję babci tż-ta za te dary, jak również za wcześniejsze o, których kiedyś pisałam wcześniej. Jestem ogromnie szczęśliwa i cieszę się z każdego kawałka a najbardziej ucieszyły mnie meble bo mam okazję ujarzmić swoje robótkowe narzędzia i materiały. 3 bite dni układania, przenoszenia, segregowania, odkurzania ale opłaciło się. Teraz z przyjemnością siadam na kanapie do robótkowania wiedząc co kryje się w środku komódek :)

Ufff, się spisałam. Tyle na dziś. Miłej niedzieli wszystkim i dzięki za pozostawione komentarze :) :-*